پلتفرم مانیتورینگ معین در پرداخت الکترونیک‌ها

در صنعت پرداخت الکترونیکی، هر تراکنش مالی حاصل عبور موفق اطلاعات از لایه‌های متعددی از زیرساخت‌های نرم‌افزاری، سخت‌افزاری و شبکه‌ای است. این مسیر از لایه Presentation (شامل اپلیکیشن موبایل، درگاه پرداخت، POS) آغاز می‌شود و در ادامه به لایه‌های حیاتی Web/Application Server (مانند WebLogic، Apache، Nginx، IIS و Tomcat) سامانه‌های سوییچینگ و Gateway، سرویس‌های احراز هویت (مانند OTP، HSM، ارتباط با شاپرک)، موتورهای پردازش تراکنش، سیستم‌های صف پیام (Kafka، IBM MQ، RabbitMQ)، پایگاه‌های داده (Oracle، PostgreSQL، DB2، MongoDB، Redis) و در نهایت تسویه و گزارش‌گیری ختم می‌شود.

در پس‌زمینه این ساختار، اجزای متعددی از زیرساخت در حال فعالیت هستند:

• ماشین‌های مجازی (VMware vSphere, Hyper-V)،
• سرورهای فیزیکی (Cisco UCS، HPE، IBM)،
• تجهیزات ذخیره‌سازی (HPE 3PAR، Dell EMC Unity، QNAP)،
• تجهیزات شبکه و امنیت (FortiGate، Cisco ASA، F5 Big-IP)،
• سرویس‌های پایه مانند Active Directory، DNS، ایمیل، DHCP
• که همگی در حال پشتیبانی از سرویس‌های پرداخت هستند.

در چنین اکوسیستمی، هرگونه اختلال یا کندی در یکی از این مؤلفه‌ها، مانند پر شدن فضای ذخیره‌سازی، افزایش تأخیر در صف Kafka، کندی Queryهای دیتابیس، از کار افتادن سرویس OTP یا Timeout در اتصال با HSM، می‌تواند منجر به شکست تراکنش، افزایش Latency، نقض SLA و نارضایتی پذیرندگان و مشتریان نهایی شود.

اهمیت مانیتورینگ جامع در پرداخت الکترونیک‌ها

تنوع و تعدد تجهیزات و فناوری‌های استفاده‌شده در این صنعت، کشف ریشه خطا را هنگام وقوع اختلالات دشوار می‌کند. استفاده از نرم‌افزارهای متعدد مانیتورینگ و در نتیجه داشبوردهای پراکنده و ناهمگن، نه تنها به تحلیل سریع‌تر کمک نمی‌کند، بلکه ممکن است باعث سردرگمی تیم‌های NOC و عملیات در لحظات بحرانی شود.

در یک سناریوی واقعی، ممکن است هشدار مصرف بالای CPU از طریق یک سیستم، تأخیر در پاسخ دیتابیس از طریق سیستمی دیگر، و افزایش زمان پاسخ POS از طریق ابزار سومی گزارش شود. اما هیچ‌کدام از این هشدارها به‌تنهایی مسیر خطای واقعی را مشخص نمی‌کنند، مگر اینکه در یک سامانه واحد و با دید جامع تحلیل شوند.

پلتفرم مانیتورینگ معین با پشتیبانی از تجهیزات و فناوری‌های مختلف در سه لایه‌ی زیرساخت‌های رایانش (Computing Infrastructure)، زیرساخت‌های کاربرد (Application Infrastructure) و کاربردهای کسب‌وکار (Business Applications)، امکان مانیتورینگ جامع را برای کسب‌وکارها فراهم کرده است.

سازمان‌ها می‌توانند با کشف و اضافه‌کردن اشیای خود (Object Discovery) به سامانه معین، اجزای سامانه‌های کلیدی را همراه با تمامی فناوری‌های وابسته (اعم از سرورها، پایگاه‌های داده، سیستم‌های صف پیام، درگاه‌های ارتباطی و ماژول‌های پردازش مالی) در قالب یک گراف ارتباطی ترسیم کرده و روابط بین آن‌ها را تعیین کنند.

تجمیع داده‌ها در سامانه معین از منابع متنوع، امکان تحلیل خودکار وابستگی‌ها، بررسی مسیرهای جریان اطلاعات، و در نهایت کشف ریشه خطا (Root Cause Analysis) را با دقت و سرعت بالا فراهم می‌سازد. این قابلیت، به‌ویژه در سناریوهای چندلایه‌ای مانند تراکنش‌های بین‌بانکی، درخواست‌های درگاه پرداخت یا اتصال به سرویس OTP، باعث کاهش چشمگیر در زمان تشخیص و رفع اختلال( MTTD و MTTR )می‌شود.